French Bulldog
Εισαγωγή
Η ράτσα γαλλικού μπουλντόγκ, συχνά γνωστή ως Frenchies, είναι μια μινιατούρα, διασκεδαστική απόγονος του μπουλντόγκ παιχνιδιών που έχει μια μεταδοτική προσωπικότητα και αξιολάτρευτη αγάπη για τη ζωή.
Μετά την απαγόρευση του δολώματος των ταύρων και των κυνομαχιών τον 19ο αιώνα, ο πληθυσμός των μπουλντόγκ άρχισε να μειώνεται, γεγονός που οδήγησε τους κτηνοτρόφους να δημιουργήσουν μια μικρή ράτσα σκύλου που θα ταίριαζε ως σκυλιά συντροφιάς. Με την εκτροφή μπουλντόγκ με ράτερ όπως τα τεριέ, η καταδίωξή τους οδήγησε στο εξαφανισμένο πλέον Toy Bulldog.
Τα μπουλντόγκ παιχνιδιών έγιναν δημοφιλή μεταξύ των δαντέλας που τα κρατούσαν στην αγκαλιά τους για να τα κρατήσουν ζεστά. Κατά τη διάρκεια της βιομηχανικής επανάστασης, μερικοί από αυτούς τους δαντέλες από το Νότιγχαμ ταξίδεψαν στη Γαλλία και έφεραν μαζί τους τα μπουλντόγκ παιχνιδιών τους. Η μικρή φυλή έγινε γρήγορα πολύ δημοφιλής μεταξύ των Γάλλων, γεγονός που οδήγησε σε τακτική εισαγωγή μπουλντόγκ παιχνιδιών που οι Άγγλοι θεωρούσαν ότι ήταν πολύ μικρά ή είχαν μικρά ελαττώματα όπως «αυτιά νυχτερίδας» που σηκώθηκαν πάρα πολύ.
Οι κτηνοτρόφοι στη Γαλλία είχαν σύντομα τη δική τους φυλή μπουλντόγκ-παιχνιδιών που ορίστηκαν από το πρότυπο φυλής των πολύ σημαντικών «αυτιών νυχτερίδας». Εκείνη την εποχή αυτή η φυλή ονομαζόταν Bouledogues Francais, τα οποία, όταν έγιναν δημοφιλή στο Ηνωμένο Βασίλειο χρόνια αργότερα, έγιναν γαλλικά μπουλντόγκ.
Με τα αυτιά της νυχτερίδας, το μικρό αλλά ισχυρό μυώδες σώμα και το επίπεδο ρυτιδιασμένο πρόσωπό τους, είναι δίκαιο να πούμε ότι οι Frenchie είναι μια παράξενη ράτσα σκύλων, αλλά είναι όμορφα με τον δικό τους μοναδικό τρόπο. Οποιοσδήποτε ιδιοκτήτης θα καταθέσει ότι δεν μπορεί να φύγει από το σπίτι με τη Γαλλίδα του χωρίς να ακούει τακτικά επιφωνήματα «άου» και «κοίτα το χαριτωμένο στριμωγμένο πρόσωπό του».
Τα γαλλικά μπουλντόγκ είναι μια πολύ δημοφιλής φυλή και αυτή η δημοτικότητα φαίνεται να αυξάνεται μόνο χρόνο με το χρόνο, πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να περιμένετε να πληρώσετε περισσότερα για ένα Frenchie από ό,τι για ορισμένες άλλες ράτσες. Είναι επίσης πολύ πιθανό να μπείτε σε λίστα αναμονής.
Με οποιαδήποτε δημοφιλή φυλή όπως το γαλλικό μπουλντόγκ, είναι επιτακτική ανάγκη να αγοράζετε ή να υιοθετείτε μόνο από έναν αξιόπιστο εκτροφέα ή κέντρο διάσωσης που διαθέτει όλη την απαραίτητη πιστοποίηση και μπορεί να παρέχει πλήρη αρχεία υγείας για τον σκύλο.
- Διάρκεια ζωής: 10-15 ετών
- Μέγεθος: 33-40 εκ.
- Βάρος: 8,2 - 13,6 κιλά
- Αντοχή στο κρύο: 2 / 5
- Αντοχή σε ζεστό καιρό: 4 / 5
- Ομάδα φυλής: Κυνηγόσκυλο
- Άσκηση: 1-2 ώρες την ημέρα
- Παλτό: Μικρό
- Φιλικό προς σκύλους: 5 / 5
Συμπεριφορά & προσωπικότητα
Το γαλλικό μπουλντόγκ είναι μια απίστευτα στοργική ράτσα που το ένα λεπτό θα χαζεύει στο πάτωμα και το επόμενο θα χαλαρώνει χαρούμενα ροχαλίζοντας και γρυλίζοντας στο κρεβάτι τους ή στην αγκαλιά σας.
Ευδοκιμούν στην ανθρώπινη επαφή και είναι πολύ στοργικοί με την οικογένειά τους, αλλά μπορούν να είναι εδαφικοί με άλλα σκυλιά και ιδιαίτερα κτητικοί με τους ανθρώπους τους.
Οι Γάλλοι μπορούν να κάνουν εξαιρετικούς φύλακες και, παρόλο που δεν γαβγίζουν υπερβολικά, θα σας ειδοποιήσουν για τυχόν αγνώστους που πλησιάζουν. Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχείτε όμως, είναι κυρίως όλα φλοιό και χωρίς δάγκωμα.
Παρά την αγάπη τους για τη ζωή και την άτακτη φύση τους, μπορεί να είναι πολύ πεισματάρηδες, πράγμα που σημαίνει ότι συχνά αγνοούν εντελώς τις εντολές σας και μπορεί ακόμη και να σας σνομπάρουν μερικές φορές όταν θέλετε λίγη προσοχή.
Το πείσμα τους σημαίνει ότι ο ιδιοκτήτης τους πρέπει να είναι συνεπής, σταθερός και υπομονετικός στην εκπαίδευση από νεαρή ηλικία. Ευτυχώς, είναι έξυπνοι και πρόθυμοι να ευχαριστήσουν, οπότε όσο διατηρείτε την προπόνηση διασκεδαστική, θα πρέπει να ανταποκρίνονται καλά.
Ένα πράγμα που πρέπει να είστε προσεκτικοί είναι ότι έχουν αρκετά μεγάλη ορμή που σημαίνει ότι θα κυνηγήσουν σχεδόν οτιδήποτε είναι μικρότερο από αυτά. Αυτό εγκυμονεί κινδύνους εάν προτιμάτε να απομακρύνετε το σκυλί σας με τα πόδια ή εάν δεν έχετε ασφαλή κήπο. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχετε είναι να τρέξουν πίσω από ένα πουλί και να διασχίσουν έναν δρόμο. Υπάρχουν μερικοί τρόποι με τους οποίους μπορείτε να ελαχιστοποιήσετε αυτόν τον κίνδυνο, οι οποίοι είναι να τους κρατάτε πάντα στο προβάδισμα τους κατά τη διάρκεια μιας βόλτας, να τους πηγαίνετε μόνο σε κλειστές περιοχές ή κάπου μακριά από δρόμους ή να τους εκπαιδεύετε να ανακαλούν.
Ιδανικός ιδιοκτήτης / σπίτι
Δεδομένου ότι είναι μια μικρή ράτσα που δεν απαιτεί τεράστια ποσότητα άσκησης, μπορούν να αντεπεξέλθουν καλά στη ζωή σε ένα μικρό περιβάλλον που σημαίνει ότι μπορούν να ευδοκιμήσουν σε διαμερίσματα ή μικρά σπίτια.
Είναι μικροί πύραυλοι τσέπης που θα υποκύψουν σε ξαφνικές εκρήξεις ενέργειας, αλλά χρειάζονται μόνο 30 – 60 λεπτά άσκησης την ημέρα. Αυτό τα καθιστά μια καλή επιλογή για όποιον δεν είναι υπερβολικά δραστήριος αλλά μπορεί να δεσμευτεί για 1 περπάτημα την ημέρα.
Η αγάπη τους για τους ανθρώπους σημαίνει ότι υποφέρουν από άγχος αποχωρισμού, επομένως δεν ανταποκρίνονται καλά στο να μείνουν μόνοι στο σπίτι. Εάν δεν μπορείτε να δεσμευτείτε να είστε στο σπίτι μαζί τους όλη μέρα ή δεν μπορείτε να κάνετε άλλες ρυθμίσεις ενώ είστε στη δουλειά, τότε δεν είναι αυτοί οι κατάλληλοι για εσάς.
Όπως και άλλες ράτσες μπουλντόγκ, είναι βραχυκεφαλικές που σημαίνει ότι έχουν κοντό πρόσωπο. Αυτό καθιστά δύσκολο για έναν Γάλλο να λαχανιάσει αποτελεσματικά, κάτι που είναι ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους ένας σκύλος μπορεί να μειώσει τη θερμοκρασία του σώματός του. Αυτή η αδυναμία αποτελεσματικής ψύξης σημαίνει ότι δεν είναι κατάλληλα για ζεστά κλίματα και η άσκησή τους θα πρέπει να μειωθεί κατά τους θερμότερους μήνες του έτους.
Οι Γάλλοι δεν είναι καλοί κολυμβητές, κάτι που πρέπει να γνωρίζετε προτού τους εισάγετε στο σπίτι σας, εάν έχετε νερό, όπως μια λίμνη ή πισίνα, στον κήπο σας. Πρέπει επίσης να το λάβετε υπόψη όταν επιλέγετε πού θα πάτε για τις βόλτες σας και εάν το αγαπημένο σας πάρκο έχει λίμνη, θα ήταν φρόνιμο να τα κρατήσετε σε ένα μόλυβδο ή να αποφύγετε το νερό.
Γενικά, είναι καλά με τα παιδιά, επομένως μπορούν να κάνουν μια υπέροχη έκδοση σε μια οικογένεια, αλλά θα πρέπει να επιβλέπονται με όλα τα σκυλιά, καθώς μπορεί να είναι εδαφικά και κτητικά.
Περιποίηση
Το γαλλικό μπουλντόγκ έχει ένα πολύ διαχειρίσιμο κοντό, λείο και λεπτό τρίχωμα που δεν απαιτεί πολύ περιποίηση εκτός από το περιστασιακό πινέλο για να διατηρείται το τρίχωμα υγιές.
Κάτω από το παλτό τους το δέρμα τους είναι χαλαρό και ζαρωμένο, ιδιαίτερα στο κεφάλι και τους ώμους τους. Για να αποφύγετε βακτηριακές λοιμώξεις, είναι σημαντικό να καθαρίζετε και να στεγνώνετε τακτικά το δέρμα ανάμεσα στις πτυχές όταν τις κάνετε μπάνιο.
Για να διευκολύνετε τη ζωή και για τους δυο σας, ξεκινήστε να περιποιείτε τα γαλλικά σας σε νεαρή ηλικία για να τα συνηθίσετε να τα χειρίζονται και να στέκονται σε ένα τραπέζι. Αυτό θα διευκολύνει πολύ τον καλλωπισμό και τις κτηνιατρικές εξετάσεις καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Όπως με κάθε ράτσα σκύλου, πρέπει επίσης να φροντίζετε τακτικά τα δόντια, τα ούλα και τα αυτιά τους.
Βουρτσίστε τα δόντια τους τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για να αφαιρέσετε τη συσσώρευση πέτρας και τα βακτήρια. Εάν μπορείτε, το βούρτσισμα των δοντιών τους καθημερινά είναι ακόμα καλύτερο για την πρόληψη της ουλίτιδας.
Κόβετε τα νύχια τους μία ή δύο φορές το μήνα, αλλά πάντα να έχετε κατά νου, εάν μπορείτε να τα ακούσετε να κάνουν κλικ στο πάτωμα, είναι πολύ μακριά και πρέπει να κοπούν αμέσως. Το κόψιμο των νυχιών όχι μόνο διατηρεί τα πόδια τους σε καλή κατάσταση, αλλά προστατεύει επίσης εσάς και οποιονδήποτε άλλον όταν πηδούν επάνω.
Υγεία
Τα γαλλικά μπουλντόγκ είναι μια βραχυκεφαλική φυλή (επίπεδη όψη) που μπορεί να οδηγήσει σε ορισμένα προβλήματα υγείας που συνδέονται με την αναπνοή και την υπερθέρμανση, επομένως πρέπει να λαμβάνετε προφυλάξεις για να βεβαιωθείτε ότι δεν θα υπερφορτωθούν.
Μπορούν επίσης να είναι επιρρεπείς σε προβλήματα στην πλάτη, επομένως είναι σημαντικό να μην τους αφήσετε να πηδήξουν ή να κατεβούν οτιδήποτε όπως έπιπλα ή στην αγκαλιά σας. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο με μια τόσο ευερέθιστη φυλή, αλλά είναι κάτι που πρέπει πραγματικά να αποθαρρύνετε για να μειώσετε τον κίνδυνο να προκαλέσουν οποιαδήποτε βλάβη στην πλάτη τους.
Εάν δεν τρέφονται και δεν ασκούνται σωστά, μπορούν να πάρουν βάρος αρκετά γρήγορα, επομένως είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τις συμβουλές του κτηνιάτρου σας και τον οδηγό παραγωγής τροφίμων για τις μερίδες για να ταΐσετε το Frenchie σας.
Κοινά θέματα Υγείας
Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια κληρονομική πάθηση που σημαίνει ότι το μηριαίο οστό δεν εφαρμόζει σφιχτά στην άρθρωση του ισχίου.
Τα συμπτώματα είναι γενικά πόνος και χωλότητα που ποικίλλει σε σοβαρότητα και μπορεί να είναι παρόντα στο ένα ή και στα δύο πίσω πόδια.
Δυστυχώς, δεν είναι ασυνήθιστο η διαταραχή να οδηγεί σε αντικατάσταση ισχίου.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ρωτήσει οποιονδήποτε εκτροφέα εάν οι γονείς του κουταβιού έχουν ελεγχθεί και καθαριστεί για Δυσπλασία Ισχίου. Εάν δεν έχουν, ή το πρόβλημα υπάρχει σε ένα ή και στα δύο, βρείτε άλλον εκτροφέα.
Η νόσος του μεσοσπονδύλιου δίσκου (IVDD) είναι μια σχετικά συχνή ασθένεια που περιγράφεται ως όταν οι δίσκοι στη σπονδυλική στήλη διογκώνονται ή σκάνε στον νωτιαίο μυελό. Στη συνέχεια, οι προσβεβλημένοι δίσκοι πιέζουν τα νεύρα, προκαλώντας πόνο, βλάβη και πιθανώς παράλυση.
Υπάρχουν πολλά συμπτώματα του IVDD, μερικά πιο σοβαρά από άλλα. Κυμαίνονται από ασυνήθιστα απροθυμία να πηδήξουν, κλάματα από πόνο, πόνο και αδυναμία στα πίσω πόδια και μυϊκούς σπασμούς.
Εάν γνωρίζετε ότι η ράτσα του σκύλου σας έχει προδιάθεση για IVDD, είναι πολύ σημαντικό να λάβετε προφυλάξεις, με το πιο σημαντικό να αποθαρρύνετε τα άλματα και να διατηρήσετε το βάρος τους χαμηλά.
Το IVDD μπορεί να διαγνωστεί με μια πλήρη νευρολογική εξέταση που θα εντοπίσει ακριβώς ποιος δίσκος έχει υποστεί βλάβη. Μπορεί επίσης να προτείνονται ειδικές ακτίνες Χ, αλλά αυτές δεν δείχνουν τον νωτιαίο μυελό, επομένως χρησιμοποιείται ειδική βαφή. Μπορεί επίσης να χρειαστούν μαγνητικές τομογραφίες ή αξονική τομογραφία.
Η θεραπεία εξαρτάται από τη σοβαρότητα του προβλήματος. Εάν ο νωτιαίος μυελός έχει υποστεί σοβαρή βλάβη, θα χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Για λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να είναι καθαρά συντηρητική, όπως τα στεροειδή και τα αντιφλεγμονώδη.
Οι ημισπονδύλοι είναι μια κατάσταση όπου ένας σκύλος έχει έναν ή περισσότερους παραμορφωμένους σπονδύλους. Οι παραμορφώσεις μπορεί να είναι συντηγμένοι ή σφηνοειδείς σπόνδυλοι που οδηγούν σε συστροφή στη σπονδυλική στήλη.
Αν και οι ακριβείς αριθμοί είναι άγνωστοι, η πάθηση είναι αρκετά συχνή μεταξύ των βραχυκεφαλικών φυλών με κοχλιωτές ουρές όπως τα γαλλικά μπουλντόγκ.
Η επίδραση των ημισπονδύλων θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από το ποιο τμήμα της σπονδυλικής στήλης επηρεάζεται, εάν ο νωτιαίος μυελός συμπιέζεται ή εάν η κατάσταση προκαλεί αδυναμία στη σπονδυλική στήλη.
Τα πιθανά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο, ο οποίος μπορεί να κυμαίνεται από μικρό έως σοβαρό, αδυναμία στα πίσω πόδια, ακράτεια και ακόμη και παράλυση. Ο ρυθμός με τον οποίο αναπτύσσονται τα συμπτώματα μπορεί να κυμαίνεται από εβδομάδες ή μήνες, έως ακόμη και λίγες μέρες.
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα της κατάστασης. Για σκύλους που επηρεάζονται μόνο ελαφρά, μπορεί να συνταγογραφηθούν αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αλλά για εκείνους με σοβαρά σημεία, θα χρειαστεί μια χειρουργική επέμβαση που ονομάζεται ημιλαμινεκτομή για την ανακούφιση της συμπίεσης στο νωτιαίο μυελό.
Η έξαρση της επιγονατίδας είναι ένα σχετικά κοινό πρόβλημα που εμφανίζεται όταν η επιγονατίδα δεν είναι σωστά ευθυγραμμισμένη. Αυτό προκαλεί το μηριαίο οστό (μηριαίο οστό), την επιγονατίδα (επιγονατίδα) και την κνήμη (γάμπα) να γλιστρούν από τη θέση τους. Όταν συμβεί αυτό, ο σκύλος γενικά θα παραλείψει ή θα πηδήξει.
Υπάρχουν τέσσερις βαθμοί, που κυμαίνονται από I, μια περιστασιακή εξάρθρωση που προκαλεί προσωρινή χωλότητα στην άρθρωση, έως τον βαθμό IV, στον οποίο η στροφή της κνήμης είναι σοβαρή και η επιγονατίδα δεν μπορεί να ευθυγραμμιστεί εκ νέου με το χέρι.
Το συνεχές τρίψιμο που προκαλείται από αυτό το πρόβλημα μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, μια εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων και σοβαρά επίπεδα εξάρθρωσης της επιγονατίδας μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση για την αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων και πόνου.
Η νόσος του Von Willebrand είναι μια κληρονομική διαταραχή του αίματος που εμποδίζει την ικανότητα του αίματος να πήζει.
Το κύριο σύμπτωμα είναι η υπερβολική αιμορραγία μετά από τραυματισμό ή χειρουργική επέμβαση. Θα διαπιστώσετε ότι μια πληγή απλά δεν θα σταματήσει να αιμορραγεί όπως θα έκανε σε έναν κανονικό σκύλο ή άνθρωπο.
Άλλα λιγότερο σοβαρά συμπτώματα είναι η αιμορραγία των ούλων, η αιμορραγία από τη μύτη και η αιμορραγία στο στομάχι ή τα έντερα.
Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει θεραπεία και η μετάγγιση αίματος από μη προσβεβλημένους σκύλους είναι η μόνη θεραπεία.
Γενικά, ένας σκύλος με αυτή την πάθηση μπορεί να ζήσει μια φυσιολογική ζωή, αλλά θα χρειαστεί να δώσετε μεγαλύτερη προσοχή και να λάβετε προφυλάξεις για να περιορίσετε την πιθανότητα τραυματισμού.
Πιο συχνά ανακαλύπτεται σε πολύ νεαρά κουτάβια, μια σχισμή υπερώας είναι όταν οι ιστοί στο στόμα δεν έχουν συγχωνευθεί σωστά στη μήτρα, αφήνοντας ένα άνοιγμα μεταξύ της στοματικής κοιλότητας και της μύτης.
Μια σχισμή υπερώας, εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία, μπορεί να επιτρέψει σε τρόφιμα και υγρά να εισέλθουν στη ρινική κοιλότητα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές όπως πνιγμό.
Τα συμπτώματα μιας σχιστίας υπερώας μπορεί να είναι αρκετά σοβαρά, συμπεριλαμβανομένης της εισρόφησης, της πνευμονίας και ακόμη και του θανάτου, εάν δεν εντοπιστεί έγκαιρα. Άλλα λιγότερο σοβαρά συμπτώματα περιλαμβάνουν καθυστερημένη ανάπτυξη, βήχα και μόλυνση.
Η διάγνωση είναι πολύ απλή και γενικά απαιτεί μόνο οπτικό έλεγχο του στόματος και της μύτης από τον κτηνίατρό σας.
Η θεραπεία ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα της σχισμής και την ηλικία του κατοικίδιου ζώου σας.
Τα νεαρά κουτάβια με τη διαταραχή πρέπει να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα σίτισης και φροντίδας που συνιστάται από τον κτηνίατρό σας πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Η σίτιση τους θα γίνεται συχνά μέσω ενός σωλήνα που θα πρέπει να γίνεται κάθε 3 έως 4 ώρες για έως και 3 μήνες ή έως ότου το κουτάβι μεγαλώσει αρκετά για χειρουργική επέμβαση.
Η χειρουργική επέμβαση είναι ο μόνος τρόπος για να διορθωθεί μια σχισμή και, ανάλογα με τη σοβαρότητα της σχισμής, μπορεί να χρειαστούν πολλαπλές χειρουργικές επεμβάσεις. Θα χρειαστεί μετεγχειρητική φροντίδα, αλλά το κατοικίδιο ζώο συνήθως θα έχει πλήρη υγεία εκτός εάν υπάρχουν περαιτέρω επιπλοκές.
Η επιμήκης μαλακή υπερώα είναι μια πάθηση που υπάρχει από τη γέννηση και είναι σχετικά συχνή σε ράτσες με κοντό ρύγχος (βραχυκεφαλικό).
Η μαλακή υπερώα είναι ο μαλακός ιστός στο πίσω μέρος της οροφής του στόματος. Μια επιμήκης μαλακή υπερώα είναι όταν αυτός ο ιστός μεγαλώνει πολύ και φράζει την είσοδο στην τραχεία.
Τα συμπτώματα περιλαμβάνουν δυσκολία στην αναπνοή, φίμωση, έμετο και ροχαλητό και συχνά μπορεί να είναι χειρότερα σε ζεστό καιρό.
Η θεραπεία για την πάθηση θα εξαρτηθεί από τη σοβαρότητα, αλλά θα απαιτηθεί χειρουργική επέμβαση στις περισσότερες περιπτώσεις. Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του τμήματος της μαλακής υπερώας που εμποδίζει τον αεραγωγό. Ευτυχώς είναι μια σχετικά απλή επέμβαση που απαιτεί λίγο χρόνο για να γίνει.
Περιστασιακά, εάν η πάθηση δεν είναι σοβαρή, ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας συστήσει μόνο να λάβετε συντηρητικά μέτρα, όπως η διατήρηση του βάρους του κατοικίδιου ζώου σας και η παρακολούθηση της άσκησης για να αποτρέψετε την εμφάνιση προβλημάτων.
