Pointer
Εισαγωγή
Το Pointer ήταν ένας όρος που χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει οποιαδήποτε ράτσα κυνηγετικού σκύλου που έδειχνε το παιχνίδι που κυνηγούσε. Πιστεύεται ότι προέρχονται από την Ισπανία, αν και, όπως οι περισσότερες ράτσες, η ιστορία τους είναι κάπως θολή. Λέγεται ότι τα σκυλιά τύπου κατάδειξης ήταν γνωστά στην Αγγλία ήδη από το 1650, αλλά πιστεύεται επίσης ότι Άγγλοι αξιωματικοί επέστρεψαν Ισπανούς Πόιντερ από την Ολλανδία – η οποία ήταν τότε υπό ισπανικό έλεγχο – το 1713 μετά τη συμμετοχή στον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής . Τα Ισπανικά Πόιντερ ήταν μεγαλύτερα, βαρύτερα, πιο αργά σκυλιά από τα Πόιντερ που γνωρίζουμε σήμερα, αλλά το δυνατό τους σημείο – ας το πούμε έτσι – ήταν το ένστικτο κατάδειξης και χρησιμοποιήθηκαν για να ενισχύσουν αυτό το χαρακτηριστικό στους Βρετανούς σκύλους.
Η εμφάνιση του σύγχρονου Pointer αναπτύχθηκε στην Αγγλία, πιθανώς μέσω διασταυρώσεων με τους Foxhound , Greyhound , Bloodhound και αργότερα, διάφορα setters. Οι κυνηγοί ήλπιζαν να αναπαραχθούν με την αρωματική ικανότητα και τη σύσταση του Bloodhound, την ταχύτητα, την κομψότητα και τη χάρη του Greyhound και την ικανότητα αρωματισμού, την εύκολη συντήρηση, το καλά ανεπτυγμένο θώρακα και την αντοχή του Foxhound. Αργότερα, διασταύρωσαν τους Πόιντερς με διάφορους τύπους Σέττερ για να βελτιώσουν την ιδιοσυγκρασία, η οποία εκείνη την εποχή χαρακτηριζόταν άγρια. Σαφώς και είχαν επιτυχία! Στο τέλος, δημιούργησαν έναν ιδανικό κυνηγετικό σκύλο που έγινε αγαπημένος πολλών από τους αριστοκράτες στην Αγγλία.
- Διάρκεια ζωής: 12-15 ετών
- Μέγεθος: 58-70 εκ.
- Βάρος: 22 - 37 κιλά
- Αντοχή στο κρύο: 2 / 5
- Αντοχή σε ζεστό καιρό: 4 / 5
- Ομάδα φυλής: Κυνηγόσκυλο
- Άσκηση: 1-2 ώρες την ημέρα
- Παλτό: Κοντό Λείο Λαμπερό
- Φιλικό προς σκύλους: 5 / 5
Συμπεριφορά & προσωπικότητα
Αφοσιωμένος και ισορροπημένος, ο Πόιντερ περιγράφεται ως ένας συμπαθής σύντροφος. Έχει ανταγωνιστικό πνεύμα και ανεξάρτητο σερί, αλλά είναι επίσης διασκεδαστικός και άτακτος. Εξαιρετικός φύλακας, προστατεύει την περιουσία του και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για οτιδήποτε ασυνήθιστο. Στον αγωνιστικό χώρο, είναι σκληροτράχηλος και θαρραλέος. Στις δοκιμές υπακοής είναι πρόθυμος και πληθωρικός, εκτελώντας την εντολή “έλα” – γνωστή ως ανάκληση στο ρινγκ – σαν να πυροβολήθηκε από κανόνι. Οι δείκτες χρειάζονται έγκαιρη κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση.
Όπως κάθε σκύλος, μπορεί να γίνει συνεσταλμένος αν δεν κοινωνικοποιηθεί σωστά – εκτεθειμένος σε πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, τοπία, ήχους και εμπειρίες – όταν είναι νέος. Η πρώιμη κοινωνικοποίηση βοηθά να διασφαλιστεί ότι το κουτάβι Pointer σας θα μεγαλώσει και θα γίνει ένα καλά στρογγυλεμένο σκυλί. Τα πόιντερ λειτουργούν καλά με τους ανθρώπους, αλλά λόγω της κυνηγετικής τους κληρονομιάς — η οποία συχνά τους συνεπάγεται ότι εργάζονται πολύ μακριά από τον κυνηγό — μπορούν να είναι ανεξάρτητα, με το δικό τους μυαλό. Οι δείκτες θέλουν να καταλάβουν γιατί τους ζητάτε να κάνουν κάτι και να προσδιορίσουν εάν είναι εύλογο το αίτημα πριν ενεργήσουν σε οποιαδήποτε εντολή . Εκπαιδεύστε τα με ευγένεια και συνέπεια, χρησιμοποιώντας θετικές ενισχύσεις που περιλαμβάνουν ανταμοιβές φαγητού και έπαινο. Ο Δείκτης που του φέρονται σκληρά θα γίνει απλώς πιο πεισματάρης και λιγότερο πρόθυμος να κάνει την προσφορά σας. Το καλύτερο στοίχημά σας είναι να συνεχίσετε την προπόνηση ενδιαφέρουσα. Οι δείκτες θα αναπτύξουν επιλεκτική ακοή εάν υπάρχει κάτι πιο συναρπαστικό να προσέξετε.
Το Pointer είναι ένας δραστήριος σκύλος που χρειάζεται μία έως δύο ώρες άσκησης καθημερινά. Η άσκηση του εγκεφάλου του Πόιντερ είναι εξίσου σημαντική. Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι αυτή η φυλή είναι πολύ έξυπνη. Αν δεν έχει κάτι να κάνει στην αυλή ή το σπίτι, θα φτιάξει μόνος του τη διασκέδαση και το πιθανότερο είναι ότι δεν είναι κάτι που θα σας ευχαριστήσει. Το να αφήνετε έναν Πόιντερ μόνο του για μεγάλες χρονικές περιόδους χωρίς την κατάλληλη διέγερση ή άσκηση είναι μια συνταγή καταστροφής και μπορεί να βρείτε το σπίτι ή την αυλή σας κατεστραμμένο όταν επιστρέψετε. Η προπόνηση με κλουβί είναι ένας θαυμάσιος τρόπος για την πρόληψη καταστροφικών συμπεριφορών και ατυχημάτων προπόνησης στο σπίτι, αλλά δεν θα λειτουργήσει χωρίς τη συνοδευτική σωματική άσκηση και πνευματική διέγερση .
Η εκπαίδευση με κλουβί πρέπει να ξεκινά από νεαρή ηλικία και μπορεί να βοηθήσει στην εκπαίδευση του Πόιντερ σας στο σπίτι. Οι δείκτες μπορεί να είναι κάπως αργοί στην εκπαίδευση, αλλά με υπομονή και συνέπεια θα έχετε επιτυχία. Όταν παίρνει την άσκηση και την πνευματική διέγερση που χρειάζεται, είναι ένας ήσυχος σύντροφος στο σπίτι που θα χαρεί να μοιραστεί τον καναπέ μαζί σας. Ένας κουρασμένος Pointer είναι ένας χαρούμενος, καναπές Pointer! Στην πραγματικότητα, εάν έχετε έναν κανόνα σχετικά με το να μην αφήνετε ζώα στα έπιπλα, ίσως θελήσετε να επανεξετάσετε τη λήψη ενός δείκτη. Είναι σίγουρος ότι η θέση του είναι ακριβώς δίπλα σου και θα είναι δύσκολο να αλλάξει γνώμη.
Ιδανικός ιδιοκτήτης / σπίτι
Οι πόιντερ απολαμβάνουν την υπέροχη ύπαιθρο και απολαμβάνουν να είναι με τις οικογένειές τους. Δεν πρέπει να μένουν έξω, αλλά θα πρέπει να απολαμβάνουν τις ίδιες ανέσεις με τις οικογένειές τους. Τα πηγαίνουν καλά σε ενεργά σπίτια όπου όλοι απολαμβάνουν την πεζοπορία, το κάμπινγκ και άλλες υπαίθριες δραστηριότητες . Χρειάζονται μια μεγάλη περιφραγμένη αυλή όπου μπορούν να τρέξουν. Όταν τους δίνεται η άσκηση και η εκπαίδευση που χρειάζονται, είναι ήσυχα και ευγενικά σκυλιά.
Το Pointer είναι ένας δραστήριος, έξυπνος σκύλος που χρειάζεται καθημερινή άσκηση και τόνωση. Αναπτύχθηκε ως κυνηγετικός σκύλος που μπορούσε να εργάζεται όλη μέρα και οι ανάγκες του για άσκηση δεν αλλάζουν μόνο και μόνο επειδή είναι οικογενειακός σύντροφος. Δώστε του τουλάχιστον μία ώρα άσκησης την ημέρα και περισσότερο αν είναι δυνατόν. Μια έντονη βόλτα δεν αρκεί. Πάρτε τον να τρέχει, διδάξτε του να τρέχει δίπλα στο ποδήλατό σας, να παίξει Frisbee στην πίσω αυλή ή να τον εκπαιδεύσει για ευκινησία, flyball ή άλλα αθλήματα σκύλων.
Περιποίηση
Ένα παλιό ρητό των κυνηγών λέει ότι ένας καλός Πόιντερ δεν μπορεί να είναι κακό χρώμα. Το Pointer έχει ένα εντυπωσιακό παλτό από συκώτι (σκούρο καφέ), μαύρο, πορτοκαλί ή λεμόνι, με ή χωρίς λευκό φόντο. Μερικοί Πόιντερ έχουν ελαφριές ή βαριές κηλίδες — που ονομάζονται τικ — στις λευκές περιοχές του τριχώματος τους. Τρίχρωμοι δείκτες (λευκό, συν δύο άλλα χρώματα) υπάρχουν αλλά δεν είναι πολύ συνηθισμένοι. Τα σκουρόχρωμα πόιντερ έχουν μαύρη ή καφέ μύτη. τα ανοιχτόχρωμα σκυλιά έχουν μύτη ανοιχτόχρωμη ή σάρκας. Το ίδιο το παλτό είναι κοντό, λείο και λαμπερό. Δώστε του ένα σχολαστικό βούρτσισμα μία φορά την εβδομάδα με ένα κυνηγόσκυλο – ένα γάντι που εφαρμόζει στο χέρι σας – και είναι έτοιμος. Ρίχνει μόνο ελαφρά και το τακτικό βούρτσισμα θα σας βοηθήσει να κρατήσετε τις τρίχες από τα ρούχα και τα έπιπλά σας.
Τρίψτε τον με ένα σαμουά και το παλτό του θα γυαλίσει. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το τακτικό βούρτσισμα και ένα περιστασιακό σκούπισμα με ένα υγρό πανί ή μωρομάντηλο θα κρατήσει το Pointer σας καθαρό, αλλά μπορεί να χρειαστεί μπάνιο τρεις ή τέσσερις φορές το χρόνο. Χρησιμοποιήστε ένα σαμπουάν για σκύλους για να μην στεγνώσει το τρίχωμα και το δέρμα και φροντίστε να ξεπλύνετε καλά για να αποτρέψετε τον κνησμό από τα υπολείμματα του σαμπουάν. Αρχίστε να συνηθίζετε τον Πόιντερ σας να τον βουρτσίζουν και να τον εξετάζουν όταν είναι κουτάβι. Να χειρίζεστε τα πόδια του συχνά – τα σκυλιά είναι ευαίσθητα στα πόδια τους – και κοιτάξτε μέσα στο στόμα και τα αυτιά του.
Κάντε την περιποίηση μια θετική εμπειρία γεμάτη επαίνους και ανταμοιβές και θα βάλετε τις βάσεις για εύκολες κτηνιατρικές εξετάσεις και άλλους χειρισμούς όταν είναι ενήλικας. Καθώς καλλωπίζετε, ελέγξτε για πληγές, εξανθήματα ή σημάδια μόλυνσης όπως ερυθρότητα, ευαισθησία ή φλεγμονή στο δέρμα, στα αυτιά, τη μύτη, το στόμα και τα μάτια και στα πόδια. Τα αυτιά πρέπει να μυρίζουν καλά, χωρίς πολύ κερί ή κόκκους μέσα και τα μάτια πρέπει να είναι καθαρά, χωρίς ερυθρότητα ή εκκρίσεις. Η προσεκτική εβδομαδιαία εξέταση θα σας βοηθήσει να εντοπίσετε νωρίς πιθανά προβλήματα υγείας. Σκουπίστε απαλά το αυτί — μόνο το μέρος που μπορείτε να δείτε! — με ένα βρεγμένο βαμβάκι. Ποτέ μην κολλάτε βαμβακερές μπατονέτες ή οτιδήποτε άλλο στον ακουστικό πόρο, διαφορετικά μπορεί να το καταστρέψετε.
Βουρτσίστε τα δόντια του Pointer σας τουλάχιστον δύο ή τρεις φορές την εβδομάδα για να αφαιρέσετε τη συσσώρευση πέτρας και τα βακτήρια που κρύβονται μέσα σε αυτό. Το καθημερινό βούρτσισμα είναι ακόμα καλύτερο αν θέλετε να αποτρέψετε την ασθένεια των ούλων και την κακοσμία του στόματος. Κόβετε τα νύχια τακτικά εάν ο σκύλος σας δεν τα φθείρει φυσικά. Αν μπορείτε να τους ακούσετε να κάνουν κλικ στο πάτωμα, είναι πολύ μακριά. Κοντά, όμορφα κομμένα νύχια εμποδίζουν τα πόδια σας να γρατσουνιστούν όταν το Pointer σας πηδά με ενθουσιασμό για να σας χαιρετήσει. Αποτρέπουν επίσης τραυματισμούς στα δάχτυλα των ποδιών όταν το Pointer σας τρέχει — κάτι που θα κάνει συχνά.
Υγεία
Τα πόιντερ είναι γενικά υγιή, αλλά όπως όλες οι ράτσες, είναι επιρρεπείς σε ορισμένες παθήσεις υγείας. Δεν θα νοσήσουν όλοι οι Πόιντερ οποιαδήποτε ή όλες αυτές οι ασθένειες, αλλά είναι σημαντικό να τις γνωρίζετε εάν σκέφτεστε αυτή τη φυλή.
Στο Pointers, θα πρέπει να περιμένετε να δείτε πιστοποιήσεις υγείας από το Orthopedic Foundation for Animals (OFA) για δυσπλασία ισχίου (με βαθμολογία δίκαιη ή καλύτερη), δυσπλασία αγκώνα , υποθυρεοειδισμό και νόσο του von Willebrand . από το Πανεπιστήμιο Auburn για θρομβοπάθεια. και από το Canine Eye Registry Foundation (CERF) που πιστοποιεί ότι τα μάτια είναι φυσιολογικά. Μπορείτε να επιβεβαιώσετε τις πιστοποιήσεις υγείας ελέγχοντας τον ιστότοπο του OFA (offa.org).
Κοινά θέματα Υγείας
Η δυσπλασία του ισχίου είναι μια κληρονομική πάθηση που σημαίνει ότι το μηριαίο οστό δεν εφαρμόζει σφιχτά στην άρθρωση του ισχίου.
Τα συμπτώματα είναι γενικά πόνος και χωλότητα που ποικίλλει σε σοβαρότητα και μπορεί να είναι παρόντα στο ένα ή και στα δύο πίσω πόδια.
Δυστυχώς, δεν είναι ασυνήθιστο η διαταραχή να οδηγεί σε αντικατάσταση ισχίου.
Βεβαιωθείτε ότι έχετε ρωτήσει οποιονδήποτε εκτροφέα εάν οι γονείς του κουταβιού έχουν ελεγχθεί και καθαριστεί για Δυσπλασία Ισχίου. Εάν δεν έχουν, ή το πρόβλημα υπάρχει σε ένα ή και στα δύο, βρείτε άλλον εκτροφέα.
Η προοδευτική ατροφία του αμφιβληστροειδούς (PRA) είναι μια οικογένεια οφθαλμικών παθήσεων που περιλαμβάνει τη σταδιακή επιδείνωση του αμφιβληστροειδούς.
Στην αρχή της νόσου, οι προσβεβλημένοι σκύλοι γίνονται νυχτοτυφλοί, με την απώλεια της όρασης κατά τη διάρκεια της ημέρας να συμβαίνει καθώς η ασθένεια εξελίσσεται.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά είναι γνωστό ότι η κατάσταση δεν προκαλεί πόνο ή ενόχληση και τα περισσότερα σκυλιά θα προσαρμοστούν καλά στην περιορισμένη ή χαμένη όρασή τους, εφόσον το περιβάλλον και το περιβάλλον τους παραμένουν ίδια.
Το εντρόπιο αναγκάζει το κάτω βλέφαρο να διπλώνει προς τα μέσα προς το μάτι. Το αποτέλεσμα είναι χρόνιος ερεθισμός της επιφάνειας του ματιού.
Ευτυχώς, μπορεί να διορθωθεί με χειρουργική επέμβαση.
Ο καταρράκτης είναι γενικά κληρονομικός και περιγράφεται ως θόλωση του κρυσταλλικού φακού του ματιού, η οποία ποικίλλει από μερική έως πλήρη αδιαφάνεια.
Η θολότητα του κρυσταλλικού φακού εμποδίζει το φως να περάσει από τον αμφιβληστροειδή, το οποίο συχνά προκαλεί κάποια απώλεια όρασης.
Τα συμπτώματα γενικά σχετίζονται με τον βαθμό της εξασθένησης της όρασης. Για παράδειγμα, εκείνοι με μικρό μόνο επίπεδο θολότητας μπορεί να μην παρουσιάζουν συμπτώματα, ωστόσο εκείνοι με υψηλή αδιαφάνεια θα υποφέρουν από απώλεια όρασης.
Ο καταρράκτης είναι μια προοδευτική διαταραχή που μπορεί να οδηγήσει τον σκύλο σας να γίνει εντελώς τυφλός εάν δεν αντιμετωπιστεί γρήγορα. Μια μέθοδος θεραπείας είναι η χειρουργική επέμβαση, αλλά αυτή συνήθως συνιστάται μόνο για κληρονομικές μορφές.
Άλλες μορφές θεραπείας είναι η φακοθρυψία που περιλαμβάνει τη γαλακτωματοποίηση του φακού του ματιού με χειρολαβή υπερήχων. Μόλις ο φακός γαλακτωματοποιηθεί και αναρροφηθεί, τα αναρροφούμενα υγρά αντικαθίστανται με ένα ισορροπημένο διάλυμα άλατος.
Οι περισσότερες περιπτώσεις είναι κληρονομικές, ωστόσο μπορεί να προκληθούν από μερικά άλλα πράγματα, όπως ηλεκτροπληξία, σακχαρώδη διαβήτη, γήρας, φλεγμονή των ματιών ή μη φυσιολογικά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα.
Επίσης γνωστή ως υποαδρενοκορτιτισμός, αυτή η εξαιρετικά σοβαρή πάθηση προκαλείται από ανεπαρκή παραγωγή ορμονών των επινεφριδίων από τα επινεφρίδια. Τα περισσότερα σκυλιά με νόσο του Addison κάνουν εμετό, έχουν κακή όρεξη και έχουν λίγη ενέργεια. Επειδή αυτά τα σημάδια είναι ασαφή και μπορεί να μπερδευτούν με άλλες καταστάσεις, είναι εύκολο να παραλείψετε αυτή την ασθένεια ως διάγνωση μέχρι να φτάσει σε πιο προχωρημένα στάδια. Πιο σοβαρά σημάδια εμφανίζονται όταν ένας σκύλος είναι στρεσαρισμένος ή όταν τα επίπεδα καλίου γίνονται αρκετά υψηλά ώστε να παρεμποδίζουν την καρδιακή λειτουργία, προκαλώντας σοβαρό σοκ και θάνατο. Εάν ο κτηνίατρός σας υποψιάζεται ότι το Addison, μπορεί να εκτελέσει μια σειρά εξετάσεων για να επιβεβαιώσει τη διάγνωση.
Τα σκυλιά υποφέρουν από αλλεργίες με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που κάνουν οι άνθρωποι με τους τρεις κύριους τύπους τροφής, επαφής και εισπνοής. Όπως λέει και η παροιμία – η πρόληψη είναι καλύτερη από μια θεραπεία. Η θεραπεία για τις τροφικές αλλεργίες είναι τόσο απλή όσο η εξάλειψη ορισμένων τροφών από τη διατροφή τους. Οι αλλεργίες εξ επαφής μπορεί να είναι οτιδήποτε, από σαμπουάν, σκόνες ψύλλων και άλλες χημικές ουσίες. Εάν παρατηρήσετε ότι το κατοικίδιο ζώο σας είχε αντίδραση, δοκιμάστε ένα νέο προϊόν με διαφορετικά συστατικά. Οι εισπνεόμενες αλλεργίες προκαλούνται από αερομεταφερόμενα αλλεργιογόνα όπως η γύρη και η σκόνη. Αυτό είναι δύσκολο να αποφευχθεί, αλλά μπορείτε να προσπαθήσετε να το κάνετε με φάρμακα που συνιστώνται από τον κτηνίατρο και περιβαλλοντικές αλλαγές.
