
1
Εισαγωγή
Εικάζεται ότι η Σαρτρέ προέρχεται από τη σημερινή Συρία – από εκεί έφτασε μέσω εμπορικών διαδρομών προς τη Γαλλία.
Σύμφωνα με θρύλους οι μοναχοί του Τάγματος της μονής Grande Chartreuse στην Γκρενόμπλ ξεκίνησαν να εκτρέφουν Σαρτρέ γάτες των Léger ήδη από το Μεσαίωνα. Ακόμη και αν η Σαρτρέ είναι ευγενής και μεγαλοπρεπής και φαντάζει ιδανική μέσα σε τοίχους ενός μοναστηριού, αυτό κατά πάσα πιθανότητα δεν ισχύει. Οι μοναχοί αφιερώθηκαν λιγότερο στην εκτροφή γάτας, και περισσότερο στην παραγωγή ενός λικέρ από βότανα, γνωστού ως “Elixir de Vegetal de Chartreuse”. Ωστόσο, δεν αποκλείεται ότι είχαν εμπλακεί το 16ο αιώνα στη δημιουργία του γνωστού μαλλιού Σαρτρέ στη Γαλλία. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, οι γάτες Σαρτρέ θεωρούνταν πριν από μερικούς αιώνες για μεγάλο χρονικό διάστημα, ως ζώα, που τα έκτρεφαν για να εκμεταλλευτούν το μαλλί και τη γούνα τους…
Στην πραγματικότητα, η απαρχή της εκτροφής γατών Σαρτρέ τοποθετείται στα νησιά της Βρετάνης στις αρχές του 20ου αιώνα. Εκεί οι αδελφές Léger με το όνομα εκτροφής “de Guerveur” ξεκίνησαν τη σκόπιμη εκτροφή γκρι-μπλε πανέμορφων γατών, που ζούσαν στο νησί ως ημι-άγριες γάτες. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου μειώθηκε ο πληθυσμός των πιθανών γατών εκτροφής και γι’ αυτό η Σαρτρέ διασταυρώθηκε μεταξύ άλλων, με τη Βρετανική Κοντότριχη. Αυτό δεν επιτρέπεται πλέον σύμφωνα με τα πρότυπα της φυλής, ωσότο εξηγεί, γιατί οι φυλές συνδέονται στενά συγγενικά μεταξύ τους. Έτσι, δεν είναι να απορεί κανείς που στις αρχές του 1970 οι δύο φυλές με το μπλε χρώμα τριχώματος ενώθηκαν από τη διεθνή ένωση εκτροφέων FIFe με την κοινή ονομασία Σαρτρέ. Η διασταύρωση με Περσικές γάτες άλλαξε επίσης τον αρχικό τύπο της Σαρτρέ. Το μόνο που απέμεινε ήταν το μπλε-γκρι τρίχωμά της.
Ταυτόχρονα, η εκτροφή των λιγοστών γατών του παλιού τύπου συνεχίστηκε στη Γαλλία και τις χώρες της Μπενελούξ και η γάτα έφτασε έτσι προς άλλες χώρες της Ευρώπης. Τα αρχικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της φυλής παρέμειναν αναλλοίωτα μέχρι και σήμερα. Το 1977 η Σαρτρέ αναγνωρίστηκε από τη FIFe ως ανεξάρτητη φυλή με το δικό της πρότυπο. Παρ’ όλα αυτά, οι μπλε εκπρόσωποι της φυλής «Βρετανική Κοντότριχη» χαρακτηρίζονται μερικές φορές ακόμα ως Σαρτρέ γάτες – εδώ πρόκειται για σίγουρη σύγχυση!
Όποιος ενδιαφέρεται για μια πραγματική γάτα Σαρτρέ, θα πρέπει να εμπιστεύεται μόνο επαγγελματίες εκτροφείς!
- Διάρκεια ζωής: 12 – 15 ετών
- Ύψος: 22,80 – 28 εκ.
- Βάρος: 2,8 – 5,5 κιλά
- Φιλικό προς τα παιδιά: 4 / 5
- Περιποίηση : 4 / 5
- Νοημοσύνη : 5 / 5
- Φιλικό προς σκύλους : 4 / 5
- Απόρριψη : 3 / 5
Συμπεριφορά & προσωπικότητα
2
Η Σαρτρέ είναι μια ιδιαίτερα έξυπνη και φιλική προς τον άνθρωπο φυλή. Στη Γαλλία χαρακτηρίζεται συχνά ως γάτα-σκύλος, διότι εκτός από τις πολλές αγκαλιές λατρεύει τα παιχνίδια ανάκτησης. Η Σαρτρέ κάνει άνευ όρων παρέα στους ανθρώπους, εξοικειώνεται γρήγορα σε ένα νέο περιβάλλον και θεωρείται ζώο που αγαπά την αρμονία! Η Σαρτρέ είναι μια ιδιαίτερα απλή φυλή, που δεν δημιουργεί προβλήματα – το συχνά «χαμογελαστό» πρόσωπό της αποτυπώνει τέλεια το χαρακτήρα της. Το λεγόμενο «χαμόγελο της Σαρτρέ» αντικατοπτρίζεται επίσης στη φωνή της: σε αντίθεση με το δυνατότερο νιαούρισμα των ανατολίτικων φυλών γάτας, το δικό της είναι πιο ήσυχο και χαμηλόφωνο.
Οι Σαρτρέ είναι ήσυχες γάτες, θεωρούνται κοινωνικές και λιγότερο επιθετικές. Ως εκ τούτου, ενδείκνυνται ως οικόσιτες γάτες για αποκλειστική διαμονή στο σπίτι, ωστόσο απολαμβάνουν και να περιφέρονται ελεύθερες στον κήπο ή σε ασφαλή περιφραγμένο χώρο. Το κοντό, πυκνό τρίχωμά της δεν τείνει να κομπιάζει και καθαρίζεται εύκολα – ένα πλεονέκτημα ιδίως για γάτες, που περιφέρονται ελεύθερες έξω από το σπίτι και αγαπούν να εξερευνούν θάμνους!
Εάν η Σαρτρέ είναι η μόνη γάτα στο σπίτι, θα πρέπει να τις προσφέρετε επαρκή ερεθίσματα, ώστε να μπορεί να παίζει ανέμελα και να είναι απασχολημένη πνευματικά ακόμη και μέσα στο σπίτι. Σε αυτά περιλαμβάνονται δυνατότητες αναρρίχησης και ξυσίματος, μέρη ανάπαυσης και πιθανές κρυψώνες. Πολλά ονυχοδρόμια, που φτάνουν μέχρι το ταβάνι, προσφέρουν όλα αυτά καταλαμβάνοντας μόνο λίγο χώρο, παρ’ όλα αυτά μπορείτε να αφήσετε τη φαντασία σας ελεύθερη! Ένα ράφι για βιβλία μπορεί να μετατραπεί σε έναν τοίχο αναρρίχησης, ξαπλώστρες που τοποθετούνται σε καλοριφέρ και αντιολισθητικά μαξιλάρια στο περβάζι του παραθύρου προσκαλούν τη γάτα σας για χαλάρωση και παρακολούθηση της περιοχής τριγύρω της.
2


Ιδανικός ιδιοκτήτης / σπίτι
3
Το Turkish Angora είναι η τέλεια επιλογή για κατοικίδιο αν χρειάζεστε μια πολύ στοργική, πολύ έξυπνη και πολύ ενεργητική γάτα. Λάβετε υπόψη ότι αυτή η ράτσα γάτας σίγουρα δεν είναι ήπια. Οι Angoras θέλουν να είναι μέρος όλων όσων συμβαίνουν στο περιβάλλον τους. Στις Angoras αρέσουν επίσης οι ιδιοκτήτες που τους δίνουν πολλή προσοχή. Ο ιδιοκτήτης ιδανικός για μια Angora , είναι αυτός που αναζητά δεσμούς. Ανεξάρτητα από το σπίτι και το οικογενειακό σας περιβάλλον, οι Angoras ξέρουν πώς να προσαρμόζονται σε σπίτι. Συνήθως δεν τους αρέσει να τους εγκλωβίζουν στο σπίτι και τους κάνει να νιώθουν άβολα αν κάποιος τους συγκρατήσει. Θέλουν στοργή και προσοχή αλλά, με τους όρους τους, καθώς τους αρέσει να κυκλοφορούν συνεχώς.
Η στοργική και χαλαρή προσωπικότητά τους τα κάνει ιδανικά για οικογένεια με παιδιά και άλλα κατοικίδια, αρκεί να είναι ήρεμα τα άλλα. Είναι ευφυείς που σημαίνει ότι ξέρουν πότε πρέπει να φύγουν από τα μικρότερα παιδιά και να υποχωρήσουν.
Είναι γενικά καλά με άλλα κατοικίδια, αλλά αυτό φυσικά εξαρτάται και από το άλλο κατοικίδιο. Μην συστήνετε ένα βρετανικό κοντότριχο, σε έναν σκύλο που συνήθως δεν είναι φιλικός προς τις γάτες και φροντίστε να επιβλέπετε τις πρώτες τους αλληλεπιδράσεις με οποιοδήποτε κατοικίδιο για να βεβαιωθείτε ότι τα πάει καλά και δεν θα βλάψει ο ένας τον άλλον
Περιποίηση
4
Η περιποίηση μιας τουρκικής ανγκόρας είναι ευκολότερη σε σύγκριση με τις περισσότερες άλλες φυλές μακρυμάλλης γάτας, καθώς δεν έχουν μικρό τρίχωμα, αν και έχουν μακριά μεταξένια μαλλιά. Η περιποίηση αυτής της ράτσας μια φορά την εβδομάδα είναι αρκετή, αλλά ίσως χρειαστεί να τις βουρτσίζετε περισσότερο, ειδικά το καλοκαίρι. Η γούνα του Τουρκικού Angora σπάνια είναι σκληρή ,με μονή επίστρωση και είναι σημαντικό να κόβετε τα νύχια τους και να λούζετε τακτικά από την μικρή ηλικία τους. Τους επιτρέπει να συνηθίσουν σε τέτοιες πρακτικές και τελικά τα αποδέχονται όλα ως τη ρουτίνα τους. Ένα ακόμη σημαντικό πράγμα που πρέπει να θυμάστε είναι ότι το μπάνιο Angoras μία φορά κάθε δύο μήνες συνιστάται λόγω της λευκής γούνας τους. Η διαφορά μεταξύ ενός λουτρού επίδειξης και ενός λουτρού τακτικής συντήρησης είναι απλώς η μέθοδος στεγνώματος και η επανάληψη του σαμπουάν . Πρέπει επίσης να ελέγχετε τακτικά τα αυτιά τους και να καθαρίζετε προσεκτικά τα μάτια τους τακτικά με ένα ζεστό, υγρό πανί.
4


Υγεία
5
Το Chartreux είναι γενικά ένα υγιές κατοικίδιο με αναμενόμενη διάρκεια ζωής 12-15 ετών.
Η υπεύθυνη εκτροφή αποτελεί το πρώτο βήμα για μια υγιή, ισορροπημένη γάτα. Αυτό συνεπάγεται ότι η Σαρτρέ δεν είναι ιδιαίτερα επιρρεπής σε ορισμένες κληρονομικές ασθένειες. Εξαίρεση αποτελεί η «Ισοερυθρόλυση των νεογνών» (FNI).
Αυτές οι γάτες είναι επιρρεπείς σε ορισμένα προβλήματα υγείας όπως προβλήματα του ουροποιητικού συστήματος και νεφρική νόσο .
Γενικά, το ζευγάρωμα γατών με μη συμβατές ομάδες αίματος μπορεί να αποφευχθεί. Σημαντικό είναι να καθοριστεί προηγουμένως από τον κτηνίατρο η ομάδα αίματος των γατών. Για το σκοπό αυτό, διατίθενται ευτυχώς στο εμπόριο μια σειρά διαφορετικών μεθόδων εξέτασης αίματος! Επαγγελματίες εκτροφείς, προτεραιότητα των οποίων αποτελεί η ευεξία των γατών τους, στηρίζονται ως εκ τούτου σε μία προηγούμενη εξέταση της ομάδας αίματος, προκειμένου να αποφύγουν την εμφάνιση FNI.
Κοινά θέματα Υγείας
Λύσσα
Η λύσσα είναι ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος, αποτελώντας μια λοιμώδη ασθένεια που προκαλείται από διηθητό ιό. Ο ιός αυτός μεταδίδεται στον άνθρωπο και στα άλλα ζώα από δάγκωμα κι από το σάλιο ζώων που πάσχουν από λύσσα ή και με την επαφή με κάποιο σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή.
Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί από τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.
Πανλευκοπενεία (FPV)
Η πανλευκοπενεία της γάτας (FP) είναι μια εξαιρετικά μεταδοτική ιογενής νόσος των γατών που προκαλείται από τον παρβοϊό των αιλουροειδών. Ο ιός αυτός μπορεί να προσβάλει όλα τα είδη της οικογένειας των αιλουροειδών. Τα γατάκια επηρεάζονται περισσότερο από τον ιό. Οι γάτες μπορούν να μολυνθούν σποραδικά και από ορισμένα στελέχη του παρβοιού του σκύλου που έχουν στενή συγγένεια με τον αντίστοιχο ιό της πανλευκοπενείας. Οι ονομασίες παρβοιών αιλουροειδών δεν πρέπει να συγχέονται με το λοιμό του αιλουροειδούς ή το παρβοιό σκύλου — αν και τα ονόματά τους είναι παρόμοια, προκαλούνται από διαφορετικούς ιούς. Οι ιοί δεν μολύνουν τους ανθρώπους.
Ο παρβοϊός της γάτας μολύνει και σκοτώνει κύτταρα που αναπτύσσονται και διαιρούνται γρήγορα, όπως αυτά του μυελού των οστών, των εντέρων και του αναπτυσσόμενου εμβρύου.
Η πρόληψη είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία της γάτας σας. Σήμερα, υπάρχουν εμβόλια που προσφέρουν την καλύτερη προστασία από τη μόλυνση από τον παρβοϊό της γάτας. Ο εμβολιασμός είναι εξίσου σημαντικός για τις γάτες αυστηρά εσωτερικού χώρου όσο και για τις γάτες εξωτερικού χώρου, επειδή ο ιός είναι παντού στο περιβάλλον. Τα περισσότερα νεαρά γατάκια λαμβάνουν τον πρώτο τους εμβολιασμό μεταξύ 6 και 8 εβδομάδων και τα εμβόλια παρακολούθησης γίνονται έως ότου το γατάκι γίνει περίπου 16 εβδομάδων. Τα προγράμματα εμβολιασμού των ενηλίκων ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και την υγεία της γάτας, καθώς και με τον κίνδυνο FP στην περιοχή. Συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για συμβουλές σχετικά με το κατάλληλο πρόγραμμα εμβολιασμού για τη γάτα σας.
Καλικοϊός (FCV)
Ο καλυκοϊός της γάτας είναι ένας εξαιρετικά μεταδοτικός ιός που προκαλεί ήπια έως σοβαρή λοίμωξη του αναπνευστικού και στοματική νόσο στις γάτες. Είναι ιδιαίτερα συχνό σε καταφύγια και αποικίες αναπαραγωγής και συχνά μολύνει νεαρές γάτες. Οι περισσότερες γάτες αναρρώνουν πλήρως μετά από μόλυνση από καλυκοϊό, αλλά σπάνια στελέχη μπορεί να είναι ιδιαίτερα θανατηφόρα. Ο ιός δεν αποτελεί απειλή για τον άνθρωπο.
Ο καλικοϊός της αιλουροειδούς (FCV) ανήκει σε μια μεγάλη οικογένεια ιών που ονομάζονται Caliciviridae, τα μέλη της οποίας μολύνουν ένα ευρύ φάσμα σπονδυλωτών ζώων, συμπεριλαμβανομένων των κουνελιών, των ζώων, των ερπετών, των πτηνών και των αμφιβίων. Ο ανθρώπινος ιός νοροϊός, ο οποίος προκαλεί μια σύντομη αλλά δυσάρεστη γαστρεντερική νόσο, είναι επίσης μέλος της οικογένειας Caliciviridae.
Αρκετά στελέχη FCV κυκλοφορούν σε οικόσιτες και άγριες γάτες. Ο ιός μεταλλάσσεται εύκολα, οδηγώντας σε νέα στελέχη που μπορεί να μην καλύπτονται πλήρως από τα υπάρχοντα εμβόλια. Τα στελέχη ποικίλλουν ως προς τη σοβαρότητα της νόσου που προκαλούν, με την πλειοψηφία να προκαλεί μόνο ήπια ασθένεια. Η ικανότητα του ιού να μεταλλάσσεται πιθανώς εξηγεί γιατί μετά από 40 χρόνια εμβολιασμού κατά του FCV, εξακολουθούν να εμφανίζονται συχνά κρούσματα.
Σπάνια, θα προκύψει αυθόρμητα ένα μεταλλαγμένο στέλεχος του FCV που προκαλεί πολύ σοβαρή ασθένεια με πολλαπλή βλάβη οργάνων ή ακόμη και θάνατο, που ονομάζεται λοιμώδης συστηματική νόσος που σχετίζεται με FCV ή FCV-VSD. Το πρώτο γνωστό ξέσπασμα του FCV-VSD εμφανίστηκε στη Βόρεια Καλιφόρνια το 1998. Οι επιδημίες του FCV-VSD είναι ασυνήθιστες και άσχετες μεταξύ τους.
Ανεπάρκεια πυροσταφυλικής κινάσης (PKD)
Η ανεπάρκεια πυροσταφυλικής κινάσης (PKD) είναι μια κληρονομική πάθηση που είναι ένα ελάττωμα στο γονίδιο που κωδικοποιεί το ένζυμο πυροσταφυλική κινάση που παίζει ζωτικό ρόλο στη μεταβολική διαδικασία. Αυτό περιορίζει τα ερυθρά αιμοσφαίρια της γάτας από το να απελευθερώσουν ενέργεια και τα κύτταρα πεθαίνουν πρόωρα, μειώνοντας τον αριθμό των κυκλοφορούντων ερυθρών αιμοσφαιρίων που οδηγεί σε αναιμία και μειωμένη ικανότητα μεταφοράς οξυγόνου στους ιστούς και τα όργανα του σώματος.
Τα πιο συχνά συμπτώματα της ΠΚΔ είναι λήθαργος, διάρροια, ωχρότητα των βλεννογόνων, έλλειψη όρεξης, απώλεια βάρους και ίκτερος.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπευτική θεραπεία για την πάθηση, αλλά μπορεί να απαιτηθούν μεταγγίσεις αίματος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Θα μπορούσε επίσης να εξεταστεί το ενδεχόμενο χειρουργικής επέμβασης για την αφαίρεση της σπλήνας, αλλά αυτή η διαδικασία ενέχει τον κίνδυνο θανάτου.
Οι προσβεβλημένες γάτες μπορεί να εμφανίσουν σημεία PKD ήδη από την ηλικία του ενός μηνός και συνήθως πριν από την ηλικία των 3 ετών, αλλά η σοβαρότητα των κλινικών συμπτωμάτων θα διαφέρει από περίπτωση σε περίπτωση.
Αν και είναι σχετικά σπάνια ασθένεια, είναι πιο συχνή στη φυλή της Αβησσυνίας και μπορεί να βρεθεί τόσο σε αρσενικές όσο και σε θηλυκές γάτες. Είναι μια κληρονομική πάθηση που σημαίνει ότι οι προσβεβλημένες γάτες δεν πρέπει να εκτρέφονται.
Patella Luxation
Υπάρχουν τέσσερις βαθμοί, που κυμαίνονται από το I, μια περιστασιακή εξάρθρωση που προκαλεί προσωρινή χωλότητα στην άρθρωση, έως τον βαθμό IV, στον οποίο η στροφή της κνήμης είναι σοβαρή και η επιγονατίδα δεν μπορεί να ευθυγραμμιστεί εκ νέου με το χέρι.
Το συνεχές τρίψιμο που προκαλείται από αυτό το πρόβλημα μπορεί να οδηγήσει σε αρθρίτιδα, εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων και σοβαρά επίπεδα Luxation της επιγονατίδας μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση για την αποφυγή περαιτέρω προβλημάτων και πόνου.
Προοδευτική Ατροφία Αμφιβληστροειδούς (PRA)
Οι προσβεβλημένες γάτες γίνονται νυχτοτυφλές νωρίς στη νόσο με απώλεια όρασης κατά τη διάρκεια της ημέρας καθώς η ασθένεια εξελίσσεται.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει θεραπεία, αλλά είναι γνωστό ότι η πάθηση δεν προκαλεί πόνο ή ενόχληση.
Οι περισσότερες γάτες θα προσαρμοστούν καλά στην περιορισμένη ή χαμένη όρασή τους, εφόσον το περιβάλλον και το περιβάλλον τους παραμένουν ίδια.
Αμυλοείδωση
Η πάθηση επηρεάζει κυρίως τα νεφρά, αλλά μπορεί επίσης να υπάρχει και σε άλλα όργανα, όπως ο σπλήνας, τα έντερα, το στομάχι και η καρδιά.
Τα κύρια συμπτώματα μπορεί να συνδέονται με νεφρική ανεπάρκεια που περιλαμβάνουν λήθαργο, αφυδάτωση, ουλίτιδα, έλλειψη όρεξης και απώλεια βάρους. Η νεφρική ανεπάρκεια συμβαίνει επειδή τα νεφρά μεγεθύνονται και παθαίνουν φλεγμονή καθώς ο φυσιολογικός ιστός εκτοπίζεται από τα αμυλοειδή και έτσι δεν μπορούν πλέον να φιλτράρουν τα τοξικά απόβλητα από το σώμα ή να επαναρροφήσουν πολύτιμα αμινοξέα και πρωτεΐνες.
Η πάθηση αναφέρεται σπάνια, αλλά εντοπίζεται πιο συχνά στις γάτες Abyssinian παρά σε οποιαδήποτε άλλη ράτσα γάτας. Εάν σκέφτεστε να αγοράσετε μια Abyssinian, πρέπει να ελέγξετε ότι η οικογένεια της γάτας δεν έχει ιστορικό αμυλοείδωσης καθώς μπορεί να είναι κληρονομική.
Η αμυλοείδωση αναπτύσσεται γενικά μεταξύ των ηλικιών ενός και πέντε ετών με εξέλιξη που ποικίλλει σε κάθε περίπτωση από αργή σε ταχεία.