Η σχέση μας με τα κατοικίδια είναι βαθιά και προσωπική. Για πολλούς, οι τετράποδοι φίλοι τους δεν είναι απλώς ζώα αλλά μέλη της οικογένειας. Ωστόσο, έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν ο τρόπος που τα μεγαλώνουμε επηρεάζεται από την ανατροφή που λάβαμε από τους γονείς μας; Μήπως, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, εφαρμόζουμε σε αυτά τις ίδιες αρχές διαπαιδαγώγησης που βιώσαμε ως παιδιά;
Σε αυτό το άρθρο, θα αναλύσουμε πώς η παιδική μας ηλικία διαμορφώνει τη σχέση μας με τα κατοικίδια, θα δούμε παραδείγματα και θα ανακαλύψουμε αν όντως ισχύει αυτή η θεωρία.
Η επιρροή της οικογένειας στη φροντίδα των κατοικιδίων
Όπως οι γονείς μας μάς δίδαξαν αξίες και συνήθειες, έτσι κι εμείς, συνειδητά ή ασυνείδητα, μεταφέρουμε αυτές τις αρχές στη φροντίδα των κατοικιδίων μας. Ας δούμε μερικούς βασικούς παράγοντες που επηρεάζουν τη συμπεριφορά μας ως ιδιοκτήτες:
1. Αυστηρότητα vs. Επιείκεια
Αν οι γονείς μας ήταν αυστηροί και απαιτούσαν πειθαρχία, πιθανότατα να θέλουμε το κατοικίδιό μας να υπακούει σε κανόνες και να ακολουθεί συγκεκριμένες συμπεριφορές. Ένας ιδιοκτήτης που μεγάλωσε σε ένα τέτοιο περιβάλλον ίσως είναι πιο επιμελής στην εκπαίδευση του σκύλου του, απαιτώντας να μάθει εντολές και να έχει πειθαρχία.
Αντιθέτως, αν μεγαλώσαμε με γονείς που μας άφηναν ελεύθερους να εξερευνήσουμε τον κόσμο, πιθανότατα να είμαστε πιο ανεκτικοί με το κατοικίδιό μας. Ίσως το αφήνουμε να κοιμάται στο κρεβάτι μας, να τρώει από το πιάτο μας ή να μη θέτουμε αυστηρά όρια στη συμπεριφορά του.
2. Προστατευτικότητα vs. Ανεξαρτησία
Γονείς που ήταν υπερπροστατευτικοί μπορεί να μας έκαναν να μεγαλώσουμε τα κατοικίδιά μας με τον ίδιο τρόπο. Αυτοί οι ιδιοκτήτες συχνά ανησυχούν υπερβολικά για την υγεία του ζώου τους, αποφεύγουν να το αφήσουν μόνο του και φροντίζουν να έχει την καλύτερη δυνατή φροντίδα.
Αντιθέτως, όσοι μεγάλωσαν με πιο χαλαρούς γονείς ίσως αφήνουν τα κατοικίδιά τους να εξερευνήσουν περισσότερα, να παίζουν ελεύθερα έξω και να είναι πιο ανεξάρτητα.
3. Η σχέση μας με την πειθαρχία και τις ανταμοιβές
Όπως οι γονείς μας μας έμαθαν τι είναι σωστό και λάθος μέσω επιβράβευσης ή τιμωρίας, έτσι κι εμείς εκπαιδεύουμε τα κατοικίδιά μας.
Οι ιδιοκτήτες που είχαν γονείς που χρησιμοποιούσαν ανταμοιβές (π.χ., επαίνους ή δώρα) πιθανότατα να επιλέγουν θετική ενίσχυση στην εκπαίδευση των κατοικιδίων τους.
Όσοι μεγάλωσαν με αυστηρές τιμωρίες ίσως τείνουν να είναι πιο αυστηροί στην εκπαίδευση των ζώων τους, χρησιμοποιώντας μεθόδους αποτροπής όταν κάνουν κάτι λάθος.
4. Η συναισθηματική μας σύνδεση με τα κατοικίδια
Η σχέση που είχαμε με τα κατοικίδια στην παιδική μας ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο.
Άτομα που είχαν στενή σχέση με το κατοικίδιο τους ως παιδιά, συχνά επενδύουν πολύ χρόνο και συναίσθημα στα κατοικίδιά τους στην ενήλικη ζωή.
Αντίθετα, κάποιος που μεγάλωσε χωρίς κατοικίδια ή είχε μια αδιάφορη σχέση με αυτά, μπορεί να τα βλέπει πιο πρακτικά, χωρίς να τα θεωρεί ισότιμα μέλη της οικογένειας.