Καλό θα ήταν να μην βγάζουμε τα σκυλάκια μας βόλτα σε πάρκα που παίζουν και κυλιούνται παιδιά.
Η αλήθεια είναι ότι στις μέρες μας, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες και συνοδοί σκύλων είναι υπεύθυνοι και περισυλλέγουν τις ακαθαρσίες των τετράποδων φίλων μας.
Μας πληροφορεί και συμβουλεύει ο δρ. Νεκτάριος Σαρδιανός, χειρουργός παίδων και δ/ντής της Ευρωκλινικής Παίδων
Πολλές φορές αυτό δεν είναι αρκετό, αφού πάντα μένουν πίσω μικροσκοπικά υπολείμματα κοπράνων. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, καλό θα ήταν να μην βγάζουμε τα σκυλάκια μας βόλτα σε πάρκα που παίζουν και κυλιούνται παιδιά.
Διότι, για όσους δεν το γνωρίζουν, υπάρχουν νοσήματα που μεταδίδονται από τα κόπρανα των κατοικιδίων στους ανθρώπους (ανθρωποζωονόσοι).
Τοξοκάρωση
Οφείλεται στο νηματώδες παράσιτο Toxocara canis.
Οι σκύλοι μολύνονται όταν καταπίνουν τα αυγά των παρασίτων, τα οποία προηγουμένως έμειναν στο εξωτερικό περιβάλλον για 8 – 20 ημέρες, μετά την αποβολή τους με τα κόπρανα των μολυσμένων ζώων. Επικίνδυνες περιοχές για την μόλυνση των ζώων είναι οι κήποι, τα πάρκα, τα πεζοδρόμια, οι παιδικές χαρές και, γενικώς, όπου αφοδεύουν σκύλοι.
Τα ενήλικα παράσιτα ζουν περίπου 18 μήνες και αρχίζουν την ωοπαραγωγή 14 – 21 ημέρες μετά την ενηλικίωσή τους. Τα αυγά αποβάλλονται στο περιβάλλον με τα κόπρανα του ζώου (200.000 αυγά/παράσιτο/ημέρα) και γίνονται επικίνδυνα για τα ζώα και τον άνθρωπο μετά παραμονή τους στο εξωτερικό περιβάλλον για 8 – 20 ημέρες, ενώ διατηρούν την μολυσματικότητά τους μέχρι 6 μήνες.
Ο άνθρωπος μολύνεται κατά την τυχαία κατάποση αυγών του παρασίτου. Κυρίως μολύνονται τα παιδιά που παίζουν στα μολυσμένα με κόπρανα των σκύλων πάρκα, παιδικές χαρές κλπ.
Τα παράσιτα εκκολάπτονται στο λεπτό έντερο και ακολουθούν την μετανάστευσή τους στα εσωτερικά όργανα (πνευμόνι, ήπαρ, εγκέφαλο, οφθαλμούς, νεφρούς κ. ά.) και προκαλούν το «σύνδρομο των σπλαχνικά και οφθαλμικά μεταναστευουσών προνυμφών», το οποίο χαρακτηρίζεται από συμπτώματα προσβολής των μολυσμένων οργάνων, τύφλωση και υψηλή ηωσινοφιλία.
Λεπτοσπείρωση
Οφείλεται σε ένα μικρόβιο που ονομάζεται λεπτόσπειρα.
Στον σκύλο προσβάλει κυρίως τους νεφρούς και προκαλεί συμπτώματα νεφρικής ανεπάρκειας (πυρετός, πόνοι στην περιοχή των νεφρών, αιμορραγικοί βλεννογόνοι).
Ο άνθρωπος μολύνεται κυρίως από τα ούρα των μολυσμένων σκύλων.
Στον άνθρωπο, η περίοδος επώασης κυμαίνεται μεταξύ 4 – 19 (συνήθως 10) ημερών και προκαλεί πυρετό, πονοκέφαλους, ρίγη, αδιαθεσία, εμετό και μυϊκούς πόνους.
Προφύλαξη: Συνιστάται ο προληπτικός εμβολιασμός των σκύλων με το αντίστοιχο εμβόλιο. Υπάρχουν μονοδύναμα και πολυδύναμα εμβόλια κατά της λεπτοσπείρωσης.
Υερσίνωση
Οφείλεται σε μικρόβια του γένους Yersinia.
Στον σκύλο προκαλεί συνήθως συμπτώματα του πεπτικού κυρίως συστήματος.
Ο άνθρωπος μολύνεται από ούρα και κόπρανα μολυσμένων σκύλων. Η περίοδος επώασης είναι 24 – 36 ώρες και παρατηρούνται διάφορα συμπτώματα, όπως κοιλιακά άλγη, πυρετός, πονοκέφαλος, ανορεξία, διάρροια, ναυτία, ρίγη, φαρυγγίτιδα και λευκοκυττάρωση.
Αγκυλόστομα
Τα αγκυλόστομα σε ένα κατοικίδιο ζώο, συνήθως σε σκύλους και γάτες, μπορεί να προκληθούν από διάφορα παράσιτα. Ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί εάν οι προνύμφες των αγκυλόστομων από μολυσμένο έδαφος διαπεράσουν το δέρμα. Η λοίμωξη δεν είναι σοβαρή, συνήθως υποχωρεί από μόνη της, ή μπορεί να σας δοθεί μια αντιπαρασιτική αγωγή.
Εχινοκοκκίαση
Οφείλεται στην ταινία Echinococcus granulosus.
O σκύλος είναι ο τελικός ξενιστής και φέρει στο λεπτό του έντερο την ταινία του εχινόκοκκου.
Η μόλυνση του σκύλου γίνεται με την κατανάλωση των «υδατίδων κύστεων» με τα ωμά σπλάχνα μολυσμένων ενδιάμεσων ξενιστών, που είναι τα μηρυκαστικά, οι χοίροι, τα ιπποειδή, τα τρωκτικά κ.α., καθώς και ο άνθρωπος.
Επομένως, ο σκύλος που τρέφεται με μαγειρεμένο φαγητό ή με κατάλληλες ζωοτροφές δεν μολύνεται με το παράσιτο, δεν διασπείρει τα αυγά του εχινόκοκκου στο περιβάλλον και δεν αποτελεί πηγή μόλυνσης του ανθρώπου και των ζώων.
Αντίθετα, τα κυνηγετικά ή τα ποιμενικά σκυλιά και ακόμη περισσότερο τα αδέσποτα σκυλιά, αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τη δημόσια υγεία και την υγεία του ζωικού κεφαλαίου σχετικά με την εχινοκοκκίαση.
Τα αυγά του παρασίτου διασπείρονται στο περιβάλλον με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και είναι δυνατόν να καταποθούν από τα φυτοφάγα ζώα και τον άνθρωπο, στους ιστούς των οποίων αναπτύσσονται οι υδατίδες κύστεις. Τα αυγά του εχινόκοκκου διατηρούν την μολυσματικότητά τους στο εξωτερικό περιβάλλον για πολλούς μήνες και είναι δυνατόν να μεταφερθούν στην τροφή του ανθρώπου με τις μύγες ή με άλλα έντομα που ήλθαν σε επαφή με κόπρανα μολυσμένου σκύλου. Επίσης ο αέρας μπορεί να μεταφέρει τα αυγά του εχινοκόκκου σε μακρινές αποστάσεις.
