Σε μια ζεστή μέρα του Αυγούστου, στους πολυσύχναστους δρόμους της Τιχουάνα στο Μεξικό, η Κάρλα Σόλις εντόπισε μια φοβισμένη σκιά κάτω από ένα αυτοκίνητο. Ήταν ένα αδύνατο σκυλί, γυμνό από τρίχωμα, εξαντλημένο και τρομοκρατημένο. Ο τρόπος που έτρεμε έμοιαζε σαν να είχε χάσει κάθε ελπίδα.
Η Κάρλα δεν μπορούσε να το αφήσει εκεί. Με επιμονή και υπομονή, κατάφερε να το πείσει να βγει από την κρυψώνα του και να σταθεί κάτω από τον καυτό ήλιο. Το θέαμα ήταν συγκλονιστικό: το σώμα του έμοιαζε σχεδόν σαν να είχε πετρώσει από την κακουχία, ενώ τα κόκαλά του ξεχώριζαν έντονα από το αδύναμο κορμί του.
Η Μάχη για την Επιβίωση
Το σκυλί, που αργότερα ονομάστηκε Έλιοτ, έπασχε από βαριά δερματίτιδα και μια σοβαρή ασθένεια που μεταδίδεται από τσιμπούρια, γνωστή ως Ehrlichia. Τα τραύματα στο δέρμα του ήταν τόσο έντονα που το τρίχωμά του είχε πέσει ολοκληρωτικά, ενώ ένα άγνωστο εξόγκωμα στην κοιλιά του προκαλούσε περαιτέρω ανησυχία.
Η Κάρλα, αποφασισμένη να το βοηθήσει, απευθύνθηκε στη Μπέκι Μόντερ, μια διασώστρια που συνεργάζεται με εγκαταλελειμμένα ζώα στο Μεξικό και οργανώνει τη μεταφορά τους σε καταφύγια στις ΗΠΑ. Μαζί, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν χρήματα για τις απαραίτητες θεραπείες του Έλιοτ. Όταν τα χρήματα δεν επαρκούσαν, η Μπέκι πλήρωσε σχεδόν τα μισά έξοδα από την τσέπη της.
Η κατάστασή του ήταν κρίσιμη, αλλά το σκυλί είχε τη δύναμη να παλέψει. Χάρη στις θεραπείες και την αγάπη που έλαβε, ο Έλιοτ άρχισε να αναρρώνει. Μέχρι τον Οκτώβριο, το δέρμα του είχε επουλωθεί αρκετά, και το τρίχωμά του άρχισε να επιστρέφει, αρχικά σαν απαλό χνούδι, και στη συνέχεια πυκνό και κόκκινο.
Από το Μεξικό στην Καλιφόρνια
Όταν ο Έλιοτ ήταν πλέον υγιής, η Μπέκι τον μετέφερε στις ΗΠΑ, σε ένα καταφύγιο στο Σαν Ντιέγκο, όπου θα έβρισκε τη νέα του οικογένεια. Εκεί τον συνάντησαν η Κιμ Φόρεστ και η σύντροφός της, οι οποίες έψαχναν για έναν ήσυχο, μεγαλύτερης ηλικίας σκύλο, που θα μπορούσε να προσαρμοστεί στον πολυάσχολο τρόπο ζωής τους.
Μόλις γνώρισαν τον Έλιοτ, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. “Ήταν τόσο γλυκός και ήρεμος, δεν γάβγιζε και ήταν απίστευτα φιλικός,” θυμάται η Κιμ.
Όταν τον πήραν σπίτι, του έδωσαν ένα νέο όνομα – Άσερ.